Nanoglinka: norweski wynalazek zamienia pustynie w ogrody



Start-up Desert Control produkuje niezwykle małe cząsteczki gliny. Po spryskaniu piaszczystej gleby wodą, w ciągu kilku godzin przekształcają one pustynię w pola uprawne. Budowa Tamy Asuańskiej w latach 60-tych XX wieku była genialnym wyczynem, który miał katapultować Egipt w erę nowoczesności. Planiści wiedzieli również, że egipskie rolnictwo jest zależne od wylewów Nilu. Tama symulowała to, uwalniając wodę w kontrolowany sposób. A jednak po około dziesięciu latach zbiory załamały się. Inżynierowie nie wzięli pod uwagę jednej rzeczy. Powodzie niosły nie tylko wodę, ale także żyzny muł. Został on teraz zatrzymany przez tamę i po dziesięciu latach pola zostały wyczerpane.

Ten błąd doprowadził do ważnego odkrycia, które powinno teraz pomóc przekształcić pustynie i suche obszary w kwitnące ogrody. Nil niósł nie tylko składniki odżywcze i minerały, ale także duże ilości drobno zmielonych cząstek gliny. Były one prawdziwym sekretem żyznej doliny Nilu. Norweska firma Desert Control opracowała nanoglinę opartą na tym wzorze, która ma przekształcić pustynie w ogrody.

Glinka wzmacnia glebę

Ole Sivertsen, dyrektor zarządzający Desert Control, powiedział BBC. "Słabe gleby mają trudności z zatrzymaniem wilgoci lub umożliwieniem roślinom rozwoju. Obecność gliny w odpowiednich proporcjach może to radykalnie zmienić". Glina jest używana do ulepszania gleb od tysięcy lat, ale kiedy jest mieszana przez kopanie, podziemny ekosystem symbiotycznej relacji między roślinami i grzybami również zostaje uszkodzony. Na obszarach suchych system ten potrzebuje bardzo dużo czasu, aby się zregenerować po takiej interwencji. W 2000 roku norweski naukowiec Kristian Olesen wynalazł technologię, która zamienia glinę w ciecz prawie tak rzadką jak woda. Jest ona wykorzystywana przez Desert Control. Kiedy nanoglinka jest rozpylana na piasek, ta płynna konsystencja pozwala jej "ściekać i odpływać". Nie jest to jednak łatwe; mieszanka musi być precyzyjnie dopasowana do gleby.

Cytat:"Niestety nie jest tak, że jedna mieszanka pasuje do wszystkich gleb" - mówi Sivertsen. "Dziesięć lat prób w Chinach, Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Pakistanie nauczyło nas, że każda gleba musi zostać przetestowana, abyśmy mogli wymieszać odpowiednią formułę nanoglinki".

Ważne jest, aby maleńkie cząsteczki gliny mogły przenikać do gleby, ale nie mogą od razu z niej spływać. Muszą one wzbogacić dokładnie żyzną warstwę 10-20 centymetrów pod powierzchnią. Na szczęście pomaga w tym chemia gleby.

Cytat:"Cząsteczki gliny mają ładunek ujemny ze względu na swój skład chemiczny, podczas gdy ziarna piasku są naładowane dodatnio" - mówi Sivertsen. "Ta naturalna polaryzacja oznacza, że wiążą się, gdy się spotykają".

Zwiększenie powierzchni

Ładunek powoduje, że wokół cząstek piasku tworzy się warstwa gliny. Pod mikroskopem struktura ta wygląda jak płatek śniegu. Powierzchnia wokół ziaren piasku zwiększa się, a woda i składniki odżywcze łatwiej przylegają. "Można stosować (płynną nanoglinę) za pomocą dowolnej znanej techniki nawadniania" - mówi Sivertsen. "Można nawet użyć zraszacza ogrodowego". Jedną z największych zalet tej metody jest jej szybkość. Zaledwie siedem godzin po spryskaniu nanogliną mieszaniny wody i cząstek gleby można rozpocząć sadzenie. Zasadniczo uprawy nadal wymagają podlewania, ale zużycie wody jest znacznie bardziej wydajne.

Naukowo monitorowana próba polowa została przeprowadzona w Dubaju w marcu 2020 roku. Od zastosowania mieszanki nanoglinki na nieurodzajnej piaszczystej glebie do zbioru dojrzałych arbuzów minęło zaledwie 40 dni. Był to znaczący kamień milowy dla Emiratów Arabskich, które importują 90% całej swojej żywności.

Koszty muszą zostać zredukowane

Desert Control chce zbudować urządzenia produkcyjne do kondycjonowania gleby tak małe, że zmieszczą się w kontenerze transportowym. Te mobilne jednostki będą produkować płynną nanoglinę tam, gdzie jest ona potrzebna, wykorzystując glinę z tego samego kraju. Pierwsza z tych mini-fabryk będzie wykorzystywana w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Będzie ona produkować 40 000 litrów płynnego substratu na godzinę. Będzie on wykorzystywany do oczyszczania terenów zielonych w Dubaju. Leczenie trwa około pięciu lat, po czym należy je powtórzyć. Jedynym problemem są koszty. Obecnie wynoszą one około 1,50 euro za metr kwadratowy. Nieosiągalne dla afrykańskich rolników. Desert Control ma nadzieję, że będzie w stanie obniżyć je do 20 centów.

Cytat:"Jeśli uda im się obniżyć cenę i uczynić ją przystępną dla krajów o najniższych dochodach, może to naprawdę mieć ogromny wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe i zdolność wielu z tych krajów do korzystania z własnych upraw" - powiedział Ismahane Elouafi, dyrektor generalny Międzynarodowego Centrum Rolnictwa Biosyntetycznego (ICBA) w Dubaju.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl