Niemożliwa starożytna inżynieria? Poznaj kamienie świątyni doliny Chefrena
Świątynia doliny Chefrena na płaskowyżu Giza jest jedną z najbardziej fascynujących starożytnych budowli na świecie. Składa się z ogromnych bloków kamiennych, z których niektóre ważą ponad 150 ton, oraz elementów konstrukcyjnych, które w niesamowity sposób przypominają elementy spotykane na drugim końcu świata, w Peru. Ponadto niesamowite „zakrzywione” kamienie wewnątrz świątyni są kolejnym szczegółem, który wywołał zdziwienie i podziw zarówno wśród ekspertów, jak i turystów. Jedną z najbardziej znanych świątyń dolinowych w Egipcie jest bez wątpienia świątynia Chefrena. Znajduje się ona na płaskowyżu Giza, zaledwie 500 metrów od piramidy Chefrena i w bezpośrednim sąsiedztwie Wielkiego Sfinksa.
Jest to jedna z najlepiej zachowanych starożytnych świątyń w Egipcie. Przetrwała tysiące lat w niemal nienaruszonym stanie, mimo że do XIX wieku była pokryta piaskiem. Wapienne ściany świątyni mają 45 m długości, a ich grubość zmniejsza się wykładniczo, co z zewnątrz nadaje jej wygląd mastaby. Ściany są pokryte polerowanym czerwonym granitem zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, a podłoga wykonana jest z białego wapienia.
Auguste Mariette odkrył ją w 1852 roku i nadał jej nazwę „Świątynia Sfinksa”, ponieważ uważał, że służyła ona sfinksowi. Uważa się, że świątynia służyła zarówno do mumifikacji faraona, jak i do jego oczyszczenia przed pochowaniem w piramidzie. Wejścia są otoczone sfinksami, a dach budowli jest podtrzymywany przez kolumny, również wykonane z czerwonego granitu. Nie ma żadnych malowideł ani inskrypcji, a w górnej części ścian znajdują się otwory zapewniające naturalne oświetlenie. Jego wnętrze zdobiły posągi faraona, które w późniejszych fazach budowy umieszczono w istniejącej studni. Wszystkie są bardzo zniszczone, z wyjątkiem jednego egzemplarza wykonanego z diorytu, który obecnie znajduje się w Muzeum Egipskim w Kairze. Sama świątynia jest uważana za absolutny cud starożytnej inżynierii z wielu powodów.
Jej niepowtarzalny styl architektoniczny sprawia, że jest to jedna z najstarszych i najlepiej zachowanych budowli w Egipcie. Jedynymi innymi znanymi świątyniami o podobnej wielkości są sąsiednia świątynia Sfinksa i niesamowita świątynia Osirion w Abydos w Górnym Egipcie. Wszystkie trzy świątynie charakteryzują się niesamowitymi detalami, które od momentu ich odkrycia intrygują ekspertów.
Jedną z głównych cech świątyni doliny w Gizie jest ogromna ilość megalitycznych kamieni użytych do jej budowy. Jedną z najbardziej niezwykłych cech świątyni doliny jest jej konstrukcja podstawowa: składa się ona w całości z masywnych bloków wapienia, z których każdy waży od 100 do 150 ton. Nadal pozostaje tajemnicą, w jaki sposób starożytni budowniczowie zdołali przetransportować i podnieść te ogromne kamienie na wysokość ponad 12 metrów. Uważa się, że kamienie zostały wydobyte w pobliżu Wielkiego Sfinksa. Oprócz ogromnej ilości i wielkości kamieni użytych do budowy, kolejną zadziwiającą cechą są ściany świątyni. Zostały one złożone z niespotykaną precyzją, dzięki czemu wnętrze świątyni wygląda jak ogromna trójwymiarowa układanka. Kamienie zostały obrobione z taką precyzją, że niektóre z nich mają kilka odsłoniętych powierzchni o różnych kątach i krawędziach. Niektóre kamienie wyglądają, jakby zostały dosłownie uformowane lub wygięte, aby idealnie pasowały do sąsiednich kamieni. To, w jaki sposób starożytni budowniczowie poradzili sobie z tym wszystkim, nadal pozostaje wielką zagadką dla nauki. Jednak jakby wszystko to nie było wystarczająco tajemnicze, przy bliższym przyjrzeniu się zauważamy, że ściany i elementy wystroju świątyni w dolinie wykazują zadziwiające podobieństwo do innych starożytnych miejsc na całym świecie.
Podróżując do Ollantaytambo, starożytnego kompleksu archeologicznego w Peru, znajdziemy niesamowite, supermasywne mury, które zostały zbudowane tysiące lat temu przez starożytne cywilizacje. Porównując świątynię w dolinie na płaskowyżu Giza z budowlami w Ollantaytambo w Peru lub świątynią Coricancha w Cusco, ku zaskoczeniu wielu osób zauważamy niesamowite podobieństwo.
Niesamowita świątynia Coricancha zawiera elementy projektu, które w niesamowity sposób przypominają jej odpowiednik w Egipcie. Pozostaje pytanie: czy wszystkie te podobieństwa są zwykłym przypadkiem? Jak to możliwe, że starożytne cywilizacje na całym świecie wydobywały, transportowały i umieszczały ogromne kamienie o wadze ponad stu ton z milimetrową precyzją? Czy trzymały się planu? Jakiej technologii używały? I jak osiągnęły to wszystko bez użycia „nowoczesnej” technologii?
Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl