Cave di Cusa - Tajemnica starożytnych kamiennych kolumn na Sycylii



Cave di Cusa, znany również jako Rocche di Cusa, to fascynujące stanowisko archeologiczne na Sycylii we Włoszech. Jest to starożytny kamieniołom, który dostarczył materiałów budowlanych dla wspaniałych świątyń Selinunte, greckiego miasta położonego 13 km na południowy zachód od kamieniołomu. Selinunte było jedną z najważniejszych i najlepiej prosperujących kolonii Magna Graecia, czyli nazwy nadmorskich obszarów południowej Italii i Sycylii kolonizowanych przez Greków od VIII do III wieku p.n.e. W tym czasie region ten był zamieszkiwany głównie przez Greków, a kamienie z tego kamieniołomu zostały wykorzystane w szczególności do budowy greckiej świątyni w pobliskim mieście Selinunte.

Kamieniołom był czynny przez około 150 lat, od pierwszej połowy VI wieku p.n.e. do 409 roku p.n.e., kiedy to Selinunte zostało zaatakowane i zniszczone przez Kartagińczyków pod wodzą Hannibala Mago. Robotnicy i niewolnicy, którzy obrabiali kamienie w Cave di Cusa, uciekli w popłochu, pozostawiając za sobą narzędzia i niedokończone bloki.



Teren nigdy nie był używany ponownie i pozostał zamrożony w czasie przez ponad dwa tysiąclecia. Dziś zwiedzający mogą podziwiać imponujące pozostałości procesu wydobywania kamienia, ujawniające techniki i umiejętności starożytnych greckich kamieniarzy. Stanowisko ma 1,8 km długości i obejmuje obszar około 12 hektarów. Podzielone jest na kilka sektorów, z których każdy odpowiada innej fazie produkcji. Archeolodzy regularnie prowadzą tu wykopaliska, a stanowisko cieszy się także dużą popularnością wśród turystów, gdyż wokół leżą masywne bloki kamienne w różnych fazach obróbki. Najciekawsze są jednak pozostałości kolumn.

Fani historycznych tajemnic od wielu lat spierają się o te kolumny, ponieważ niektóre z nich wyglądają tak, jakby zostały wyrzeźbione w skale za pomocą ogromnego i precyzyjnego narzędzia, jakim jest wiertło. Uważa się, że w tamtych starożytnych czasach nie było takich wierteł i że byłaby to niezwykle kosztowna i trudna produkcja, gdyby wykonano ją ręcznie.



Niektórzy badacze twierdzą również, że na bokach tych kolumn znajdują się wyraźnie widoczne ślady obróbki mechanicznej. Oficjalna archeologia uważa, że kolumny były cięte ręcznie za pomocą zwykłych młotków i dłut, ale krytycy są pewni, że "niemożliwe jest zachowanie tak jednolitej geometrii za pomocą tak prymitywnych narzędzi". Często słusznie wskazują na te miejsca z półfabrykatami kolumn, gdzie między kamiennym cylindrem a skałą wykuwano bardzo wąski rowek. Wykonanie takiego rowka za pomocą młotka i dłuta byłoby skrajnie niepraktyczne.

Ponadto, gdy w starożytności wykonywano ręcznie kamienne kolumny, zazwyczaj najpierw odcinano prostokątny blok kamienia, a dopiero potem rozpoczynano pracę. W przeciwnym razie praca była po prostu wyjątkowo niewygodna. Najbardziej niezwykłą cechą Cave di Cusa jest to, że możemy zobaczyć, jak starożytni Grecy wyobrażali sobie i budowali swoje świątynie.

Bloki nie były standaryzowane, ale dostosowane do wymiarów i proporcji każdej świątyni. Robotnicy przestrzegali precyzyjnych zasad matematycznych i geometrycznych, aby zapewnić harmonię i równowagę w swojej architekturze. Oznaczali również każdy blok symbolami i liczbami, aby wskazać jego pozycję i orientację w świątyni. Jak udało im się to zrobić w tak odległej przeszłości, do dziś pozostaje tajemnicą.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl