Czy starożytne ludy lub giganci stworzyli te olbrzymie rzeźby, grobowce i świątynie na Sardynii?



Wyspa Sardynia położona na zachód od Półwyspu Apenińskiego na Morzu Śródziemnym skrywa wiele starożytnych tajemnic. Dziś teoretycy starożytnej astronautyki są szczególnie zainteresowani monumentalnymi grobowcami i innymi miejscami, które wskazują na rasę gigantów, którzy wykorzystywali zaawansowaną technologię. Jeśli nie są to giganci, to nadal jest to niewytłumaczalne w konwencjonalnych historycznych ramach czasowych i konwencjonalnym myśleniu.

Dowody na istnienie gigantów obejmują tak zwane „Giganty z Mont'e Prama”, 40-50 starożytnych kamiennych rzeźb stworzonych przez cywilizację Nuragic na Sardynii. Niektóre z „gigantów” miały ponad 2,70 metra wysokości i ważyły ponad 360 kilogramów. Nosili tarcze i maski. Mówi się, że pochodzą sprzed VIII wieku p.n.e., co, jeśli jest prawdą, oznacza, że są starsze niż greckie rzeźby i są najstarszymi przykładami kolosów (gigantycznych rzeźb), jakie kiedykolwiek znaleziono w basenie Morza Śródziemnego.

Badacz megalitów i odkrywca Hugh Newman opublikował film (patrz poniżej) przedstawiający te dziwne, ponadgabarytowe rzeźby znalezione na polach uprawnych Sardynii w marcu 1974 roku. Odkrycia dokonał rolnik, który natknął się na kamienie podczas orania pola. Setki tysięcy fragmentów zostało starannie złożonych, odsłaniając gigantyczne i małe wersje megalitycznych wież zwanych nuraghi. Wieże te nadały cywilizacji nuragijskiej jej nazwę. Newman omawia również doniesienia prasowe o szkielecie o długości 2,44 metra odkopanym na wyspie w pobliżu Porto Torres, który podobno ma 4000 lat. W kolejnym filmie opowiada o gigantycznych kościach znalezionych przez innego rolnika podczas orania pola.


Raport prasowy i gigantyczny ząb

Następnie Newman udaje się do Grobowców Gigantów, setek wspólnych grobowców zbudowanych przez cywilizację Nuragic na całej wyspie w epoce brązu. Największy grobowiec nosi nazwę Coddu Vecchiu i pochodzi z 2000 r. p.n.e. Wysoka na 100 stóp, wykuta w kamieniu „skała wejściowa” wyznacza trapezoidalną komorę grobową. Skała wejściowa ma mniejsze, półokrągłe drzwi u podstawy, które są uważane za „symboliczne przejście dla duchów zmarłych”.

Megalityczne bloki wapienia i granitu są ogromne, ważą tony i są starannie zmontowane, a niektóre kamienie są indywidualnie rzeźbione w zakrzywione kształty. Zapraszamy na wycieczkę po gigantycznych grobowcach w MegalithomaniaUK poniżej:




Przyjrzymy się najbardziej imponującemu miejscu ze wszystkich, świętej studni Santa Cristina. Nazwa jest myląca, ponieważ fontanna znajduje się w pobliżu wiejskiego kościoła, który został jej poświęcony w XIII wieku.

Według Atlas Obscura:

Cytat:„Fontanna składa się z eliptycznej obudowy otaczającej trapezoidalny otwór w ziemi, ze schodami prowadzącymi do okrągłej, sklepionej podziemnej komory, w której znajdowało się źródło. Wydaje się, że religia nuragijska zawierała wiele symbolicznych przedstawień płodności i obejmowała kult wody, który przywoływał różne kobiece aspekty boskości”.

Wnętrze gigantycznych grobowców i widok z fontanny Santa Cristina (za pośrednictwem YouTube)



Ściany wewnątrz świątyni wydają się być wycinane laserowo (via YouTube)

Okrągły otwór w suficie pozwala światłu słonecznemu i księżycowemu świecić na wiosnę, szczególnie podczas równonocy. Podobnie jak w przypadku kamiennych pomników na całym świecie w Peru i Egipcie, kamienne prace użyte tutaj są precyzyjnie wycięte i trzeba je zobaczyć, aby uwierzyć. Wewnątrz świątyni ściany są idealnie gładkie, zakrzywione, a w niektórych przypadkach mają zazębiające się kształty. Obecnie nie wiemy, jaka technika została użyta.

Co wydarzyło się w świątyni? Nie ma zapisanej historii.

Otwór świątyni ma idealny trapezoidalny kształt, podczas gdy zdjęcia lotnicze studni pokazują zakrzywioną formację przypominającą hinduską lingę Shiva. Chociaż nadal nie mamy konkretnych dowodów na to, że giganci wędrowali po Sardynii, te starożytne zabytki nas zadziwiają. Jak starożytni mogli zbudować te świątynie z ogromnych głazów, wyrzeźbionych przy użyciu niemal doskonałej technologii laserowej? Dlaczego podobne znaleziska pojawiają się na całym świecie, mimo że w tamtych czasach podróżowanie po świecie było rzekomo niemożliwe? Jakiej technologii użyto? Wszystko to pozostaje tajemnicą, która przeczy tradycyjnym sposobom myślenia.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl