Zaginieni kosmonauci: Związek Radziecki planował bazę na Księżycu



Mógł to być dobry początek kolonizacji kosmosu. Związek Radziecki po raz pierwszy opracował plan kolonizacji satelity Ziemi w 1962 roku. Przyszła baza księżycowa została oficjalnie nazwana Zvezda (gwiazda) i Columbus, a nieoficjalnie Barmingrad (miasto Barmin), na cześć projektanta Władimira Barmina, autora projektu. Powierzchnia Księżyca miała zostać dokładnie zbadana za pomocą automatycznych pojazdów i łazików księżycowych. Następnie statki kosmiczne miały przetransportować moduły do wybranej lokalizacji.
 
Każdy z modułów ważył 18 ton, miał średnicę 3,3 metra, a po złożeniu osiągał długość 4,5 metra. Po wylądowaniu na Księżycu rozkładałby się do 8,6 metra. Prototyp takiego modułu został zbudowany i przetestowany w 1967 roku. W sumie było dziewięć modułów: stanowisko dowodzenia, laboratorium, magazyn, warsztat, ambulatorium z salą fitness, kuchnia ze stołówką i trzy pomieszczenia mieszkalne dla maksymalnie 12 osób.

Po zainstalowaniu modułów baza miała zostać pokryta ziemią księżycową - regolitem. Chroniłoby to przed promieniowaniem, wahaniami temperatury i mikrometeorytami. Reaktor jądrowy miał zaopatrywać stację Zvezda w energię.

Naukowa eksploracja powierzchni odbywałaby się w specjalnym pociągu księżycowym, który byłby dobrze chroniony przed wpływami środowiska. Mógłby on poruszać się z prędkością do pięciu kilometrów na godzinę i wykonywać autonomiczne misje trwające do 60 dni. Jednak ambitny projekt bazy księżycowej nigdy nie został zrealizowany. Jego koszt w wysokości 50 miliardów rubli (ok. 80 miliardów dolarów) okazał się zbyt wysoki dla ZSRR.



Zaginieni kosmonauci to teoria spiskowa dotycząca pracowników radzieckiego programu kosmicznego, których los był prawdopodobnie ukrywany ze względów propagandowych. Podobno Związek Radziecki informował tylko o udanych lotach kosmicznych, takich jak Jurija Gagarina, ale nie o niepowodzeniach, w których radzieccy kosmonauci zaginęli w kosmosie lub ich loty były utrzymywane w tajemnicy z innych powodów.

Żadna z teorii na temat zaginionych kosmonautów nie mogła być wystarczająco uzasadniona, dlatego są one uważane za teorie spiskowe. Związek Radziecki uznał jedynie czterech kosmonautów z Sojuza 1 w 1967 roku i Sojuza 11 w 1971 roku za ofiary swojego programu kosmicznego.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl