Puma Punku: Dowody na istnienie laserowych narzędzi używanych przez starożytne cywilizacje



72 kilometry na zachód od La Paz, wysoko w Andach, znajdują się tajemnicze starożytne ruiny Puma Punku. Znalezione tam megalityczne kamienie należą do największych na świecie. Niektóre głazy mają do 8 metrów długości i ważą ponad 100 ton każdy. Puma Punku to ogromny kompleks świątynny na terenie Tiwanaku w pobliżu Tiwanaku w Boliwii. Tiwanaku odgrywa ważną rolę w legendach Inków, ponieważ uważa się, że to tutaj bogowie stworzyli świat.

Z kolei Puma Punku oznacza „drzwi pumy”. Jak zauważył specjalista andyjski i profesor antropologii na Uniwersytecie Binghamton, WH Isbell, datowanie radiowęglowe przeprowadzono na materiale organicznym z najniższej i najstarszej warstwy wypełnienia kopca Puma Punku.

Segment ten został zdeponowany podczas pierwszej z trzech epok budowy i datuje pierwszą budowę Puma Punku na 1510 ±25 BP. Puma Punku jest tak niezwykła w swojej konstrukcji, kształcie i lokalizacji, że wielu naukowców uważa ją za najbardziej fascynujące starożytne miejsce na naszej planecie. Obecni eksperci zakładają, że bloki znalezione w Puma Punku zostały uformowane ręcznie przy użyciu prymitywnych kamiennych narzędzi. Niektórzy badacze postrzegają jednak skomplikowane kamienne rzeźbienia jako dowód na wykorzystanie wysoko rozwiniętej technologii precyzyjnej.



Jak prymitywni ludzie, którzy żyli tysiące lat temu, mogli tworzyć tak nieskazitelne kamienne rzeźby bez dostępu do jakiejkolwiek formy technologii? Czy używali patyków i kamieni?

A może starożytni budowniczowie Puma Punku stworzyli megalityczne kamienie przy użyciu zaawansowanej technologii?
 
Być może użycie precyzyjnych narzędzi ułatwiło im stworzenie tych cudów inżynierii i konstrukcji z czystymi cięciami i precyzyjnymi kątami. Po bliższym przyjrzeniu się, kamienie w Puma Punku są niesamowicie skomplikowane i wyglądają prawie tak, jakby użyto obrabiarek lub nawet laserów. To niesamowite. W Puma Punku znajdziesz enigmatyczne kamienie o idealnych kątach prostych, a niektóre kamienie w Puma Punku mają małe otwory równomiernie rozmieszczone wzdłuż rowka. Doprowadziło to wielu autorów do spekulacji, że na tym niezwykłym kamiennym bloku mogły być używane elektronarzędzia.

Po latach badań archeolodzy doszli do wniosku, że masywne kamienie zostały prawdopodobnie wycięte w kamieniołomach oddalonych o prawie sto kilometrów, a następnie przetoczone do Puma Punku na pniach drzew.

To, o czym badacze zdają się jednak zapominać i o czym rzadko się mówi, to fakt, że Puma Punku znajduje się na wysokości 3900 metrów. Oznacza to, że starożytny kompleks został zbudowany powyżej naturalnej linii drzew, co oznacza, że ŻADNE drzewa nie rosły na tym obszarze, co z kolei oznacza, że żadne drzewa nie zostały ścięte w celu użycia drewnianych rolek. To prowadzi nas do następującego pytania: Czego używali?



Naukowcy głównego nurtu mają zbyt wiele pytań dotyczących technologii stosowanej przez budowniczych, transportu, logistyki i tak dalej. Trudno uwierzyć, że wszystko to było możliwe bez użycia elektronarzędzi i wyrafinowanych środków transportu.

Właśnie z tego powodu starożytni teoretycy astronautyki i wielu autorów twierdzi, że transport tych masywnych granitowych bloków z ich kamieniołomów i transport do Puma Punku wymagałby jakiejś zaawansowanej technologii, ogromnych pojazdów podnoszących. Innymi słowy, technologii i środków, którymi starożytne cywilizacje po prostu nie dysponowały, a przynajmniej tak nam się wydaje. W jaki sposób starożytni transportowali te super masywne kamienne bloki do miejsca przeznaczenia?

Puma Punku jest niewątpliwie jednym z tych miejsc, w których wyobraźnia jest stymulowana, gdy patrzy się na niesamowite starożytne struktury o tak wielkiej doskonałości. Istnieje tak wiele możliwości, a konwencjonalne wyjaśnienia archeologiczne po prostu nie pasują do logiki w tym momencie. W poszukiwaniu stolicy starożytnego Imperium Inków, hiszpańscy konkwistadorzy pod wodzą Pedro Cieza de León najechali Boliwię w 1549 roku i odkryli ruiny starożytnej osady o nazwie Tiahuanaco. Tiahuanaco znajduje się mniej niż ćwierć mili na północny wschód od Puma Punku i naukowcy uważają, że było to niegdyś centrum kwitnącej starożytnej cywilizacji z ponad 40 000 mieszkańców.

Tiahuanaco jest prawdopodobnie największą cywilizacją rdzennych Amerykanów w obu Amerykach, o której wiele osób nigdy nie słyszało. Był to jeden z najważniejszych poprzedników starożytnych Inków i ich historii. Osiągnęli niewyobrażalne w architekturze, rozwoju politycznym, rolnictwie i wielu innych rzemiosłach na bardzo wysokim poziomie.

Większość uczonych zgadza się, że Tiahuanaco zostało w tajemniczy sposób opuszczone około 1100 r. n.e., podobnie jak inne starożytne cywilizacje, takie jak Majowie. W latach sześćdziesiątych XX wieku rząd boliwijski odkopał podziemną świątynię w Tiahuanaco. W murach kwadratowego, zatopionego dziedzińca znajdują się setki kamiennych głów o różnorodnych cechach. Jest to mieszanka różnych ras.



Uważa się, że wszystkie rasy ludzkości są przedstawione w murach kwadratowego, zagłębionego dziedzińca, nawet wydłużone czaszki. Ponadto są ludzie z turbanami, ludzie z szerokimi nosami, ludzie z cienkimi nosami, mamy przedstawienia ludzi z grubymi ustami, ludzi z cienkimi ustami, a niektóre posągi są szczególnie niezwykłe, ponieważ nie wydają się przedstawiać rdzennej ludności. Innymi słowy, wydają się one symbolizować każdy rodzaj i kształt ludzkiej głowy, jaki istnieje na naszej planecie, co zostało wyrażone przez wielu badaczy, którzy odwiedzili to starożytne miejsce. Dwie z nich są bardzo intrygujące: są białe i bardzo przypominają szare głowy obcych.

Naukowcy twierdzą, że duży posąg w centrum zatopionej świątyni reprezentuje boga stwórcę, znanego jako Viracocha. Viracocha jest jednak przedstawiony z niezwykle rzadkimi rysami twarzy. Starożytni mieszkańcy i budowniczowie Tiahuanaco przedstawiali swojego najsłynniejszego boga z rysami twarzy, które różniły się od ich własnych.

Viracocha jest przedstawiony z brodą i wąsami, co jest bardzo niezwykłe, ponieważ amerykańscy Indianie nie mają brody ani wąsów. Jednym z najważniejszych artefaktów archeologicznych znalezionych w Tiahuanaco jest misa Fuente Magna. Jest to ceramiczna miska z wygrawerowanym sumeryjskim pismem klinowym i proto-sumeryjskimi hieroglifami. Ale chwileczkę, te dwie cywilizacje nie były tak blisko siebie!



W rzeczywistości były one oddalone od siebie o ponad 12 800 kilometrów, a jednak istnieje bezpośredni związek między starożytnymi Sumerami a Tiahuanaco i Puma Punku. Pomysł, że w Puma Punku i Tiahuanaco znajdowały się sumeryjskie pisma, wydaje się być powiązany z późnym Zecharią Sitchinem i jego pomysłami, że Sumerowie wchodzili w interakcje z tymi „kosmicznymi istotami” zwanymi Annunaki. Co ciekawe, Annunaki w tym przypadku znajdowali się w Sumerze, ale także w Puma Punku i Tiahuanaco w Ameryce Południowej.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl