"Bogowie" stworzenia



Księga Rodzaju w standardowym tłumaczeniu Biblii Króla Jakuba zaczyna się od słów: "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię". Tłumaczenie jest błędne od samego początku. Wydaje się, że oryginalnym hebrajskim słowem oznaczającym "Boga" było Elohim, aluzja do "bogów". Wynika to z faktu, że starożytna kultura hebrajska była politeistyczna. Oznacza to, że Hebrajczycy czcili więcej niż jednego boga. Ponieważ chrześcijaństwo próbuje głosić jednego Boga (pomimo mylącej trylogii Ojca, Syna i Ducha Świętego), tłumaczenia z hebrajskiego na łacinę i ostatecznie angielski zostały zmienione na przestrzeni lat, aby promować koncepcję jednego Boga, który stworzył wszystko.

Stwórca wszechświata, którego postrzegamy, rzeczywiście może być interpretowany w pojedynczej formie. Wśród ezoterycznych myślicieli panuje przekonanie, że wszechświat jest żywą istotą, co wyjaśnia obfitość życia podczas jego tworzenia. Zatem całe stworzenie, w tym my, ludzie, jesteśmy tylko żywymi komórkami wewnątrz Stwórcy.

Istnieje również koncepcja "wewnętrznego Boga", zgodnie z którą dusza lub duchowa iskra istniejąca we wszystkich istotach ludzkich czyni nas żywymi bogami i twórcami naszego własnego wszechświata. W ten sposób wszyscy żyjemy we wszechświecie naszego własnego stworzenia i w wymiarze równoległym do wszechświata wszystkich innych. W ten sposób stajemy się bogami stworzenia lub Elohim. Chrześcijańska koncepcja boga z długą, białą brodą, który wyciągnął rękę i nakazał stworzenie gwiazd, słońca i ziemi, a następnie przyniósł życie na ziemię, jest być może przeznaczona do książki dla dzieci. Nie należy do rzeczywistości.

Warto zauważyć, że imię Elohim pojawia się co najmniej 30 razy w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju i nie mniej niż 2570 razy w starożytnym tekście hebrajskim. Zauważmy również, że białobrody Bóg w opowieści z Księgi Rodzaju wydaje się mówić do samego siebie w niektórych kluczowych wydarzeniach.

Podczas stwarzania Adama Elohim powiedzieli: "Stwórzmy człowieka na nasz obraz". W rozdziale 3, po zjedzeniu przez Adama zakazanego owocu z drzewa poznania, Bóg powiedział: "Oto człowiek stał się jak jeden z nas, aby poznać dobro i zło". Po potopie, kiedy budowano wieżę Babel, Bóg (obecnie w tekście hebrajskim nazywany Jahwe) powiedział: "Chodź, zejdźmy na dół". Jahve, które występuje około 6000 razy w tekście hebrajskim, jest uważane za imię własne Boga. Wydaje się więc dziwne, że oryginalny autor historii użyłby "Jahve" w zdaniu, które zawiera komentarz "Zejdźmy na dół". Istnieje powód dla całej tej wielości w tych starożytnych pismach. Historyk Renan (Histoire du people d'Israel) stwierdza, że Semici wierzyli, że świat jest otoczony i rządzony przez Elohim. Elohim byli dla nich starożytnymi istotami, podobnymi do duchów, które były w jakiś sposób zaangażowane w losy ludzkości.

Jak Semici mogli wpaść na taki pomysł?

Jeśli zostaliśmy dosłownie stworzeni z implantów DNA odwiedzającej nas obcej rasy, która wykorzystała ciała zaawansowanych naczelnych, które z powodzeniem przystosowały się do ziemskiej grawitacji, środowiska i atmosfery, pierwsi członkowie ludzkości mieliby żywą pamięć o swoich twórcach. Historia ta byłaby interpretowana jako bogowie przybywający z niebios, tworzący ludzi na swój obraz i ostatecznie powracający w przestrzeń kosmiczną.

Kolejne wizyty obcych. . . aby upewnić się, że wszystko jest w porządku z nową ludzkością. . . służyłyby potwierdzeniu opowieści.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl