Tajemnicza bateria dostarcza energię elektryczną nieprzerwanie od ponad 180 lat



Na Uniwersytecie Oksfordzkim w Anglii, w foyer Clarendon Laboratory, znajduje się eksperymentalny dzwonek elektryczny, który dzwoni niemal nieprzerwanie od czasu jego pierwszej wystawy w 1840 roku.

Został on wykonany przez londyńską firmę Watkin and Hill i nabyty przez fizyka i duchownego ks. Roberta Walkera, wykładowcę filozofii eksperymentalnej. Od ponad 180 lat dzwoni niemal nieprzerwanie, zastanawiając naszych badaczy, jak to możliwe, ponieważ bateria z suchym ogniwem nie była wymieniana od czasu jej pierwszego użycia w 1840 roku. Jednak napięcie szczątkowe w baterii jest obecnie tak niskie, że nasze ucho nie może już prawidłowo odbierać dzwonienia pod kopułą.

Klapa nadal porusza się tam i z powrotem między dwoma dzwonami z częstotliwością oscylacji dwóch herców, ale jak napisał były badacz z Clarendon Laboratory, A. J. Croft, w swoim badaniu opublikowanym w 1984 roku w European Journal of Physics, "bateria długoterminowa" generuje teraz tylko jeden nanoamper przy każdym uderzeniu. Uważa się, że jest to tak zwana bateria Zamboni (znana również jako sucha bateria Duluc), opracowana przez włoskiego księdza Guiseppe Zamboni w 1812 roku. Croft odkrył, że składa się ona z ponad 2000 nałożonych na siebie dysków ze srebra, cynku, siarki i innych materiałów, a ich specjalne ułożenie powoduje słaby przepływ prądu. Nie udało mu się jednak wiarygodnie odpowiedzieć na pytanie, z czego tak naprawdę wykonane są tarcze, a jedyną pewną rzeczą jest to, że zewnętrzna powłoka wykonana jest z siarki i uszczelnia ogniwa i elektrolity.

Nikt nie jest w stanie powiedzieć, jak długo Oxford Electric Bell będzie dzwonił, ale Croft podejrzewa, że bardziej prawdopodobne jest, że klapka zużyje się, zanim wyczerpie się bateria elektrochemiczna.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl