Matuzalem żył 969 lat - istota niebędąca człowiekiem?



Najstarsza istota ludzka wspomniana w Piśmie Świętym nazywała się Matuzalem i żyła łącznie 969 lat, dopóki wielki potop nie zniszczył wszystkiego, co było znane do tego czasu. Według Biblii Matuzalem był ósmym i ostatnim przedpotopowym patriarchą. Był synem Enocha, ojcem Lamecha i dziadkiem Noego. Teksty biblijne wspominają, że Enoch miał 65 lat, gdy spłodził Matuzalema. Matuzalem z kolei dożył sędziwego wieku. Matuzalem spłodził swojego pierwszego syna Lamecha w wieku 187 lat i zmarł w wieku 969 lat. Czy możemy wierzyć, że to prawda, czy może był to błąd w obliczeniach lat? 

Tak przynajmniej twierdzą niektórzy uczeni. Tak czy inaczej, jest bardzo mało prawdopodobne, że jest to błąd, ponieważ można znaleźć dokładnie te daty w innych tekstach, które nie należą do Biblii. Zgadza się to z tekstem masoterycznym, który jest hebrajską wersją Tanachu, czyli Biblii hebrajskiej. Tam spłodził Lamecha w wieku 187 lat i zmarł w wieku 969 lat, kiedy uderzył w nich potop.

W greckim Starym Testamencie, Septuagincie, jest również napisane, że Matuzalem żył tak długo. Jedyną różnicą w stosunku do innych dzieł jest to, że zmarł sześć lat przed wielką powodzią. Matuzalem jest również wspomniany w manuskryptach znad Morza Martwego. Chociaż istnieje możliwość, że istnieje kilka różnic między tekstami, to jednak wszystkie zgadzają się, że żył on niezwykle długo. Kamień z Palermo to inskrybowana czarna płyta diorytowa, czyli fragment steli z Roczników, która zawierała listę imion królów od 1. do 5. dynastii. Kamień Annales jest jednym z najważniejszych egipskich pism i pierwotnie miał prawdopodobnie 2 metry długości i 1,40 metra szerokości. Są na nim wypisani predynastyczni władcy starożytnego Egiptu, którzy rządzili krajem faraonów przez setki lat, zanim w końcu przybył pierwszy ludzki faraon Narmer.

Ten kamień znajduje się w muzeum archeologicznym w Palermo na Sycylii, stąd jego nazwa. Inne części tego dzieła znajdują się w Muzeum Egipskim w Kairze i Muzeum Petrie w Londynie. Ta lista, która jest częściowo niekompletna, a częściowo bez wskazania czasu trwania panowania, powinna zostać napisana w przybliżeniu między 2446 a 2426 rokiem pne. Pismo hieroglificzne zawiera łącznie 120 królów, którzy panowali, zanim starożytni Egipcjanie oficjalnie istnieli jako cywilizacja.

Co ciekawe, imiona tajemniczych bogów i półbogów pojawiają się również w królewskich egipskich genealogiach. Podobieństwa między Kamieniem z Palermo, Królewskim Papirusem z Turynu i Sumeryjską Listą Królów są niesamowite, ponieważ wszystkie trzy wspominają o czasach, w których rzekomi bogowie i prawdopodobnie istoty nieludzkie przybyły na ziemię i rządziły przez setki, a nawet tysiące lat.

Z drugiej strony pryzmat Weld-Blundell wymienia nie tylko faraonów, ale także bogów, którzy rządzili ziemią. Wskazuje również, że bogowie rządzili przed potopem, a dopiero potem faraonowie. Przez tysiące lat w przeszłości ziemią rządzili tajemniczy królowie, którzy rzekomo zstąpili z nieba. W Pryzmacie Welda-Blundella można przeczytać, na przykład:

Cytat:Po zstąpieniu królów z nieba, władza królewska znajdowała się w Eridu. W Eridu Alulim został królem. Panował przez 20 800 lat. Sumeryjska lista królów opisuje ośmiu królów, którzy rządzili ziemią przez łącznie 241 200 lat, aż do czasu wielkiego potopu. Po wielkiej katastrofie władcy ponownie zstąpili z nieba.

Lista ta zawiera również informacje o Matuzalemie. Czy Metuzelach, jego ojciec Enoch, jego syn Lamech i jego wnuk Noe nie byli ludźmi, czy nawet potomkami tych sumeryjskich bogów, którzy rządzili ziemią?

Kto wie, czy nie rządzą oni do dziś?

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl